Dewaele Groep doorheen de jaren

Vlnr: Geert Berlamont, Stefaan Coucke en Filip Dewaele

Het onverwachte overlijden van uw vader tien jaar geleden bracht u plotsklaps aan het hoofd van de Dewaele groep. Nooit getwijfeld of dat te vroeg kwam?

Filip: “Ik stond er gelukkig niet alleen voor. We waren met vier actief in het team: Stefaan Coucke, Hendrik Tanghe, Geert Berlamont en ik, die de eer en de last heb om de naam Dewaele te mogen dragen. Voor die noodlottige dag waren we natuurlijk ook al vennoten, met mijn vader als de onbetwistbare kapitein. Raakten we ergens niet uit, dan hakte hij de knoop door. Op dat moment telden we een vijftal vestigingen en 35 medewerkers, en was er quasi geen rolverdeling omdat iedereen zich commercieel of operationeel wel ergens mee bezig hield. Na zijn overlijden hebben we een duidelijke structuur vastgelegd: jij doet de HR, jij leidt de IT, een ander de marketing, enz., waarna dat binnen de groep zo is gecommuniceerd. Toegegeven, het overlijden van mijn vader kwam 15 jaar te vroeg, maar het was een groot geluk dat we enkele maanden tevoren, tijdens een brainstormweekend in de Ardennen, nog uitvoerig toekomstplannen hadden zitten bespreken – zijn uitstapscenario inclusief. Goed dat dit gesprek heeft kunnen plaatsvinden, de opvolging is er soepel door verlopen. Discussies drongen zich niet meer op, omdat principiële zaken die toen waren afgesproken achteraf gewoon zijn uitgevoerd.”

Hoe zou u Dewaele omschrijven aan een volslagen leek?

Filip: “De groep kent een drieledige structuur: Dewaele vastgoed met advies, dat zich richt op de verkoop en verhuur van woningen en appartementen, Turner, dat zich bezighoudt met bedrijfsmatig vastgoed – winkels, kantoren, magazijnen en overnames – en tot slot De Syndic, die het beheer van mede-eigendommen voor zijn rekening neemt. Al onze medewerkers zijn gespecialiseerd in een welbepaalde taak binnen de organisatie, die hoofdzakelijk focust op alles wat met vastgoedbemiddeling en vastgoedbeheer te maken heeft. We beschouwen ons niet alleen als een generalist inzake dienstverlening, maar vooral als een specialist in onze manier van aanpakken: om een bedrijfspand in de etalage te zetten hanteren we een andere werkwijze dan bij pakweg de verhuur van een appartement.”

Waar liggen de sterktes van Dewaele?

Filip: “We onderscheiden ons door de omvang en de kwaliteit van ons netwerk, dat Oost- en West-Vlaanderen en intussen ook Brussel omvat. Dat maakt ons betrekkelijk uniek, omdat ons netwerk stevig verbonden is. Anders dan andere vastgoedstructuren zoals franchiseketens, waar filialen onder dezelfde naam soms onderling als concurrenten opereren, dokteren wij met één bestuur één beleid uit, waarbij we ons inspannen om medewerkers over alle kantoren heen met elkaar in contact te brengen. Een hecht netwerk dat goed samenwerkt, dat is één ding. Maar ook op het vlak van marketing staan we ontzettend sterk. Het departement is prominent aanwezig op sociale media, geeft veelgelezen magazines uit, en is er voortdurend op uit verandering en verbetering te implementeren.”

Op welke manier heeft u de sector zien evolueren? Hoe moeilijk of makkelijk is het om de evoluties op te volgen en bij te benen?

Filip: "We zijn actief in een sector die continu evolueert, dat was in de tijd van mijn vader ook al zo. Het belangrijkste kantoortoestel was toen de fax – wie kent dat nu nog? En uiteraard bestond het internet tien jaar geleden wel, maar niet met de impact die het vandaag heeft. Dankzij online informatie en sociale media is de hedendaagse klant super geïnformeerd, wat maakt dat zijn mogelijkheden en impact steeds verder toenemen. Is dat slecht? Neen, want het houdt ons scherp en zorgt voor een doorgedreven professionalisering. Vroeger hadden we standaard filmpjes van 12 foto’s in onze camera zitten, waarmee we drie foto’s van de voor- en één van de achtergevel trokken: één set om in de etalage te hangen, één om mee te geven aan de krant, en een derde voor het klantendossier. De beelden lieten we ontwikkelen bij een één-uur-fotoservice – dat bleek toen redelijk revolutionair. Vandaag sturen we drones het luchtruim in en draaien we 360° opnames: de voorstelling van de panden en de dossieropbouw zitten nu compleet anders in mekaar. Dat maakt deze sector zeer open en transparant – wat op zich al boeiend genoeg is – maar je moet er wel mee kunnen omgaan. Om die reden denken we voortdurend na over hoe we onze panden in de markt kunnen zetten en hoe we toegevoegde waarde kunnen creëren. Met concepten als Pre-sale en Count-down zitten we alvast in de goede richting, want meerwaarde bieden, daar draait het uiteindelijk om. Wat ook opvalt: ons vak hoort inmiddels bij de populairste studierichtingen. Goed nieuws, want door het gestegen opleidingsniveau van onze medewerkers kunnen we steeds vaker het neusje van de zalm aantrekken."

Dewaele zet sterk in op advies en een doorgedreven klantvriendelijkheid.

Filip: "Professionaliteit en betrouwbaarheid zijn onze kernwaarden. Mochten we niet professioneel handelen op alle niveaus, dan stonden we niet waar we nu staan. Ook een eerlijke en betrouwbare houding maakt onlosmakelijk deel uit van ons DNA. Klantvriendelijkheid is een derde aandachtspunt: tegenwoordig is alles zo transparant, dat klantvriendelijkheid bijna vergroeid is geraakt met dit vak.”

Heeft het klassieke immo-kantoor nog toekomst?

Filip: “Ah, de vraag van één miljoen! Ik ben er rotsvast van overtuigd dat onze job binnen dit en tien jaar ingrijpend zal wijzigen, dat was een decennium geleden trouwens ook al zo. Maar welke veranderingen op til staan is voorlopig nog even koffiedik kijken. Nu, hét immobiliënkantoor bestaat niet, daarvoor kent ons beroep teveel deelfacetten. Nieuwbouw, verhuur, beheer, ze vragen telkens om een andere aanpak. Ons kantorennet zal meedeinen op de golven van vernieuwing, op dat vlak ben ik zeker geen doemdenker. Er zal altijd gewoond, gekocht en verkocht worden. En er zullen altijd mensen zijn die dat zelf organiseren, net zoals er altijd mensen zullen zijn die voor dienstverlening willen betalen.”

Hoe blikt u naar de toekomst? Zal vastgoed een stevige baksteen blijven in de maag van de modale Belg?

Filip: “Ik zie de toekomst nog altijd rooskleurig tegemoet. Wat wel zo is: de baksteen wordt kleiner en kleiner. De jongere generatie is meer gesteld op comfort, minder op grotere eigendommen. De tweeverdieners van vandaag willen op reis, op weekend, cultuur beleven of samenzijn met vrienden. Thuis wordt in dat opzicht minder belangrijk, wat niet wil zeggen dat het er niet goed toeven moet zijn. Alleen mag dat huis tegenwoordig een pak kleiner, omdat ze zich financieel niet willen laten beknotten door te groot te gaan wonen.”

Op dit moment heeft Dewaele vestigingen in Oost- en West-Vlaanderen, en tevens in Brussel. Zitten er nog filialen in de pijplijn, of wilt u het huidige aanbod eerst bestendigen?

Filip: “Onze groei heeft zich altijd gekenmerkt door het olievlek-principe. Eerst willen we de kantoren stevig verankeren, pas als het een versterking voor de groep betekent komt er eentje bij. Zonder duidelijk doel in Antwerpen van start gaan of helemaal buiten onze vertrouwde regio opereren zegt ons niets. Intern kunnen we gedeeltelijk nog doorgroeien, en als er zich opportuniteiten voordoen zullen we dat vanzelfsprekend bekijken, maar enkel in functie van het draagvlak van onze organisatie – niet onbelangrijk, vermits je bedrijfsstructuur zich elke keer dient aan te passen. Over welke opportuniteiten ik het heb? Dat kan gaan om een goede medewerker met ambitie, een A1-locatie die vrijkomt of een groot nieuwbouwproject dat we binnenrijven en waaraan we een kantoor koppelen. Maar: enkel op voorwaarde dat het de groep strategisch versterkt. Aan kannibalisme bezondigen we ons liever niet.” (lacht)

Een succesvol bedrijf staat of valt met het potentieel van zijn werknemers. Welke waarden wilt u hen zien uitdragen?

Filip: “Professionaliteit en betrouwbaarheid staan met stip op nummer één. Uiteraard geldt een nultolerantie ten aanzien van oneerlijkheid, maar betrouwbaarheid gaat ook over je job goed willen doen. Betrokkenheid is een belangrijke derde. Dicht bij de klant én bij je collega’s staan: een fijne werksfeer straalt af op de kwaliteit van je werk, dat familiale karakter proberen we ten alle tijde te behouden. Een groot bedrijf waar de klant zich een nummer voelt, strookt absoluut niet met het imago dat wij voor ogen hebben. De vierde waarde is passie voor de job: als jij je op maandagochtend naar je werk moet sleuren, is dit voor jou echt niet de geschikte job.”

Hoe smeedt u hen te samen tot een hecht en goed geolied team?

Filip: “Aan onze teamgeest wordt heel hard gewerkt. Met kantoorinitiatieven zoals een maandelijkse drink, of met groepsactiviteiten zoals de jaarlijkse D-day voor álle Dewaele medewerkers en de jaarlijkse familiedag. Binnen de kantoren zijn er de wekelijkse meetings, daarnaast komen op geregelde tijdstippen ook werkgroepen samen zoals bijvoorbeeld alle collega’s van de verhuur, of alle balieverantwoordelijken. Dat uitwisselen van ervaringen, die kruisbestuiving is in ons verkoopverhaal essentieel.”

Wat heeft u de voorbije jaren geleerd?

Filip: “Ach, ik leer nog elke dag zoveel bij... Eén: dat het boeiendste aspect aan onze job eigenlijk het verkopen is. De verkoopkick – het actief samenbrengen van koper en verkoper om het dossier vervolgens tot een goed einde te brengen – is bijwijlen zeer groot. Ik mis het eerlijk gezegd wel eens, omdat het minder en minder tot mijn takenpakket is gaan behoren. Twee: dat het niet gemakkelijk is om los te laten. Delegeren heb ik moeten leren, op dat vlak dien ik mezelf nog vaak te corrigeren. (lacht) En drie: dat het mij getroffen heeft – en nog steeds treft – hoeveel mensen een enorm potentieel in zich dragen. Jonge gasten, vers van de schoolbanken, maar de drive, de snelheid en de passie waarmee zij hun werk doen: hoedje af. Ik behoor niet tot de strekking die zegt dat de jeugd niet meer wil werken…”

Zou uw vader fier geweest zijn over de koers die Dewaele nu vaart?

Filip: “Ik werk samen met mijn vennoten in de groep en op onze beurt werken we samen met onze medewerkers: dat samenwerken heeft ons gebracht waar we nu staan. Het is de cultuur die mijn vader aanhing en die ik wijselijk heb verder gezet. Eigenlijk heb ik vooral geoogst wat hij gezaaid heeft. Los daarvan praat ik nog geregeld met mensen die hem gekend hebben. Ik kan daar echt van genieten. Zeker wanneer ze zich laten ontvallen ‘Filip jong, jouw vader zou zó content geweest zijn!’ En wie ben ik om hen tegen te spreken?” (lacht)